เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2568 เว็บไซต์ ETtoday เผยเรื่องราวของ นางสาวหวัง พนักงานบริษัทแห่งหนึ่งในเมืองเจิ้งเฉิง มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน ที่อยู่ ๆ ก็ถูกฝ่ายบุคคล ของบริษัทเรียกพบ และไล่ออกด้วยเหตุผลว่าเธอเลิกงานก่อนเวลา 1 นาที เป็นเวลา 6 วัน ภายในช่วงเวลา 1 เดือน ทำให้เจ้าตัวรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม จึงตัดสินใจสู้คดี โดยนางสาวหวัง เล่าว่า เธอทำงานที่บริษัทดังกล่าวมานานกว่า 3 ปีแล้ว แต่ไม่นานมานี้อยู่ ๆ ผู้จัดการฝ่าย HR ก็เรียกเธอไปพบ พร้อมนำภาพที่ได้มาจากคลิปหลาย ๆ คลิปมาโชว์ กล่าวหาว่าเธอเลิกงานก่อน 1 นาที เป็นเวลา 6 วัน ภายในเดือนหนึ่งเมื่อปี 2567 ทำให้เธอถูกไล่ออกตามกฎบริษัท หลังได้ยินเหตุผลของการไล่ออก นางสาวหวังไม่พอใจมาก และตัดสินใจยื่นคำร้องต่ออนุญาโตตุลาการในข้อพิพาทเกี่ยวกับแรงงาน พร้อมสู้คดี ซึ่งต่อมาศาลท้องถิ่นชี้ว่า แม้ทางบริษัทจะมีภาพบันทึกจากวงจรปิด ที่แสดงให้เห็นว่านางสาวหวังลุกจากเก้าอี้ทำงาน 1 นาที ก่อนเวลาเที่ยงหรือบ่าย แต่นั่นไม่สมเหตุสมผลที่จะใช้เรื่องนี้มากล่าวอ้าง และตัดสินใจว่าเธอเลิกงานก่อนเวลา
ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนที่ผู้จัดการ HR จะไล่เธอออก ทางบริษัทยังไม่เคยหยิบประเด็นเรื่องการเลิกงานก่อนเวลามาคุยกับนางสาวหวังเลย ไม่เคยขอให้เธอปรับปรุงพฤติกรรมหรือมีการลงโทษใด ๆ แต่อยู่ ๆ กลับหยิบประเด็นนี้ขึ้นมาพูดถึงในคราวเดียวตอนส่งหนังสือเลิกจ้าง ในช่วงเวลาหลายเดือนต่อมา ดังนั้นศาลจึงพิจารณาแล้วเห็นว่า การไล่ออกของบริษัทเป็นการดำเนินการที่ไม่เหมาะสมอย่างชัดเจน ทางบริษัทจึงต้องจ่ายเงินชดเชยแก่นางสาวหวังด้วย